کاربرد دروس علوم پایه در مقطع بالینی از دیدگاه کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه عنوان مکرر: کاربرد دروس علوم پایه در مقطع بالینی پزشکی

سابقه و هدف: دانشجویان که به عنوان آینده سازان جامعه در آینده نزدیک پا به عرصه کار و تلاش می گذارند، می توانند نظرات ارزشمندی درباره بر نامه های آموزشی و تاثیر آن بر فرایند یادگیری ارائه دهند که برای مراکز آموزشی حائز اهمیت فراوان خواهد بود. این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه مقطع کارورزی، در مورد کاربرد بالینی دروس علوم پایه در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال1390-1389 انجام گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی 108 نفر دانشجوی پزشکی مقطع بالینی به صورت تصادفی انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه جمع آوری و دروس علوم پایه در سه گروه با کاربرد کم، متوسط و زیاد تقسیم بندی شدند. اطلاعات استخراج شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: از 108 نفر دانشجوی بالینی مورد مطالعه، (4/57% )62 نفر در رده سنی 40 – 26 سال و ( 6/42%) 46 نفر در رده سنی 25-23 قرار داشتند. از نظر جنسیت 48 نفر (4/44%) نفر مونث و 60 نفر (6/55%) مذکر بودند. درس پاتولوژی با کاربرد زیاد، دروس آناتومی تنه و اندام، سر و گردن، نوروآناتومی و فیزیولوژی، زبان تخصصی، ایمونولوژی، انگل شناسی، امتیاز کاربرد متوسط را در مقطع بالینی و دروس بهداشت، حشره شناسی، فیزیک پزشکی، جنین شناسی، قارچ شناسی، اپیدمیولوژی، ژنتیک، باکتریولوژی، روانشناسی، بافت شناسی، ویروس شناسی، بیوشیمی و تغذیه امتیاز کاربرد کم را کسب نمودند. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که یک جدایی نسبی و عدم هماهنگی بین دروس علوم پایه و مقطع بالینی وجود دارد که با توجه به نیازهای آینده پزشکان می تواند در برنامه ریزی های آینده موجب تغییراتی در برنامه ریزی آموزشی گردد.